Gubben stod opp tili ein mårå fær å overraske kjærringa, med kaffe, brød å eiggerøre teill frokost på seinga, nåe hain itte hadde gjort sea rætt føre dam gifte sæ. 
Splitter naken sætte’n i gang. 
Hain sætte på kaffevatten å knækte eigg i en bolle. Ailt tok si ti ………, heisann …… der kokte vattne i kjelen å gubben strækkte sæ teill hylla over ovn fær å ta ned kaffeboksen. 
Kaffekjel’n kokte over å det sprute gloheitt vattn på «veisslegubben».
Hain sætte i eitt skrik som kuinne vække de daue! 
Eit gammaillt kjerringråd komm’n på: Rått eigg. 
Hain treiv bollen å duppe hekle stasen oppi. 
Kjærringa hadde hørdd skrike hass, å kom inn på kjøkkne der a såg gubben sin stå med sine edle deler oppi eiggerøra.
– «Mein kjære vene, da gubbe», utbraut’a, «vi har da visp»!