A Tove satt på restauranten å veinte på kjæresten sin, å da’a beigde sæ ner fær å ta fram spelen tur væska si, komm’a teill å slæppe ein skjekklig «brakar».

Ho vart knaill rau, seikke på at aille hadde hørdd’n, mein rådsnar som a var, ropt’a ått kellnern.

– «Stopp detta der».

– «Klart det, frue.  Hæsse rættning seinnte du’n»?