Da’n Rune var 5 år, var’n gærfæl teill å søle, nåe som dreiv mor hass teill færtvilelse. Hælve dagen gikk jo med teill å tørke opp etter’n.

Mein ein gong ho satt å såg på Løvenes konge sammen me’n, fækk’a ein åpenbaring. Næmmli orda «Hakuna matata» betyr «det betyr itt’nå».

Ho binnte å seia «Hakuna matata» hær gong n’Rune sølte nåe, å da vartt’a mye roli’re, nåe som førte teill att’n Rune søle mindre.

Uinner eit besøk rætt etter nyttår, komm’n onkel Kjell teill å veilte eit glass eiggelikør.

– «Du Rune», sa mor hass med eit smil, da gutten satt der å såg skræmmt ut, «nå kain du seia ått’n onkel Kjell det je bruker å seia ått dæ hær dag».

– «Det kain je gætt», svara’n Rune med eit digert smil, «itte lek med tissen din»!