Hain Bjørn Polmar og a Jenny hadde brølløpsdag og dom tog inn på sjælveste Oslo Plaza fær å feire. Hu Jenny hadde ni kjole og kjinte sæ som ei ungjinte att og blunke teil ailt som gjekk i bukser. Hain Bjørn Polmar likte det itte, mein sa ittnå.

Mein utover kveilden vart det mie gætt drekke, litt fær mie, så da dom kom på rommet, vart det ein fæl krangel.

– Du kain bære hoppe tur vinduet ner du er så sjalu, sa a Jenny. Dom bodde i 22. etasje.

Hain Bjørn Polmar støk på dæra, kom ut i korridor`n og såg ei dær ut teil dein dom står i da dom pusse vindua. Hain klarde å få opp dæra og ut på plattformen, klar teil å kaste sæ ut, lei tå kvinnfælk, livet og ailt.

Han vart oppdage, og det kom redningsetater, psikologer, polti og TV. Aille prøvde å få`n innatt, mein hain Bjørn Polmar bære stod klar teil å stupe utafær.

Da har a Jenny åfne ei glætte på vinduet på rommet og rope teil`n Bjørn Polmar:

– Bjørn Polmar, Bjørn Polmar, kom og sjå! Du er på fjernsinet!

Hain Bjørn Polmar gjekk innatt fær å sjå.