A Tove måtte teill taunnlegen, der det var ansatt ein ny ein.

Da a les på diploma hass, som hang på veiggen, kjinnta att navne teil ein kjækk, mærkhåre gutt som hadde gått i klassa hennes på Åsnes Vidregående Skole fær omtreinnt 30 år sea.  Ein ho hadde vøri litt betatt tå. 

Kuinne det væra hain?

Da’n åpne dæra, å ba a komma inn, slo a ifrå sæ dein tanken.  Denna nesten fleinskaille gubben med litt langt hår i nakken, å eit annsekt så skrokkette som ein sviske, var ailt fær gamaill teill å ha vøri hennes klassekammerat.

Mein etter att’n var ferddi, å hadde sagt «Null hull», hadde nysgjerigheta vørti fær stor, så ho spordde omm’n hadde gått på Åsnes Ungsomsskole, å ja da, det hadde’n.

– «Hæsse år da da»?

– «Je var ferddi der i 85».

– «Da var nukk du i klassa mi», juble a Tove.

Hain såg på a.  Så sa denne stygge, gamle, hælvvægas skaillete, gråhårete, småfeite å ækkle gubben:

– «Hæ var det du uinnerviste i, a»?