Ein sørpe fuill kær frå Grue sjangle inn i bussen på Kongsvinger. Aille sitteplassa var opptatt, så hain måtte stå. Hain prøvde så gætt’n kuinne å haulle sæ oppreist, ved å tvihaulle i ein sæterygg.
Gong på gong seig’n ner på gælve, å teill sluitt ga’n opp, å vart sittan på gælve.
På Roverud kom det på ein eildre kær, som vart stå’an jæmte fyllefanten. Hain spordde’n Bjørn, som satt bak ratte:
– «Sei mæ, tær dø me fuille fælk på denna bussen»?
– «Hysj», kom det frå gælve, «gjær som mæ, stram dæ opp»!