Ein sørpe fuill kær frå Grue sjangle inn i bussen på Kongsvinger.  Aille sitteplassa var opptatt, så hain måtte stå.  Hain prøvde så gætt’n kuinne å haulle sæ oppreist, ved å tvihaulle i ein sæterygg.

Gong på gong seig’n ner på gælve, å teill sluitt ga’n opp, å vart sittan på gælve.

På Roverud kom det på ein eildre kær, som vart stå’an jæmte fyllefanten.  Hain spordde’n Bjørn, som satt bak ratte:

– «Sei mæ, tær dø me fuille fælk på denna bussen»?

– «Hysj», kom det frå gælve, «gjær som mæ, stram dæ opp»!